„Wygląda, jakby była tu od zawsze”, uznali konserwatorzy na widok makiety placu Pokoju, która doskonale wpisała się w otoczenie. Nie sposób ją przeoczyć – stoi przy głównej alei, z kościołem w tle.

Kościół Pokoju jest drewnianym obiektem, ale prace konserwatorskie nie ograniczają się tylko do drewna. Jacek Nadolski wyspecjalizował się w renowacji metalowych elementów, zwłaszcza zamków. Pracuje w świątyni od trzech lat, w zespole Ryszarda Wójtowicza, gdzie początkowo zajmował się pracami ciesielskimi i naprawą drewnianych detali.

– Łączenie nowego złota i srebra ze starym, liczącym kilkaset lat, to coś, czego nie da się nauczyć w szkole. To kwestia wielu lat doświadczenia – mówi Wiktoria Wójtowicz, konserwatorka, która wyspecjalizowała się w pozłotnictwie.

– Drewniane epitafia Kościoła Pokoju tworzą zbiór, jakiego nie spotkałem nigdzie na świecie. Kamienne spotyka się często, natomiast wykonane z drewna, tak liczne i interesujące to coś zupełnie wyjątkowego – uważa Ryszard Wójtowicz, konserwator prowadzący prace w Kościele Pokoju.

Monokle, wachlarze, scyzoryki, pieniążki zagubione między deskami… Podczas naprawy ławek w Kościele Pokoju konserwatorzy trafiają na zapomniane ślady obecności.

Barbara Helena von Sommerfeld ze znakomitego rodu szlacheckiego miała 19 lat, gdy zmarła nagle i została pochowana – w dniu, na który był wyznaczony jej ślub.

– Całe rzesze osób pracowały nad Kościołem Pokoju, nad jego kształtem i wystrojem. Wciąż odkrywamy nowe nazwiska – mówi Ryszard Wójtowicz.

To nie primaaprilisowy żart: jest białoszary, ma podwiniętą trąbę i stoi w rozległej dolinie naprzeciw białej owcy, na tle krajobrazu z rzeką i lasem.

Empory, loże, małe organy… Niebawem każdy będzie mógł zobaczyć z bliska miejsca w Kościele Pokoju dotąd dostępne tylko dla specjalistów. Wirtualny spacerowicz będzie mógł zatrzymać się na ośmiu punktach obserwacyjnych i przyjrzeć się szczególnie interesującym detalom.

Miniaturowy odlew placu Pokoju stanie latem tego roku w pobliżu kościoła. Na dotykowej makiecie przeznaczonej m.in. dla osób niedowidzących i niewidomych znajdzie się kościół w skali 1 do 120, plebania, dawny dom dzwonnika, dawna stróżówka, dzwonnica, dawne gimnazjum ewangelickie, dom mieszkalny, trzy duże kaplice cmentarne, ścieżki oraz okalający całość mur wraz z niektórymi epitafiami. Na budynku świątyni będzie można wyczuć pod palcami nie tylko kształt obiektu, drzwi, okna czy detale, ale nawet charakterystyczne belki szachulcowe.