Kościół Pokoju jest dla nas nieustającą szkołą; wciąż napotykamy na kolejne wyzwania i uczymy się nowych rozwiązań. Robimy, co w naszej mocy, żeby zapewnić jak najdłuższe życie wszystkim opracowywanym fragmentom – opowiada Ryszard Wójtowicz podsumowując 2020 rok.

Bardzo brakuje nam w tym roku kameralnych spotkań adwentowych, które ze względu na epidemię przenieśliśmy do sieci – mówi ks. bp Waldemar Pytel.

Kama Karst, świdnicka malarka przekazała na licytację obraz przedstawiający Kościół Pokoju.

Anioły pokochały plac Pokoju już dawno temu, śmiało zawłaszczając swą obecnością i plafony barokowej świątyni, i jej rozliczne empory czy też , wyposażone w muzyczne atrybuty, przysiadły sobie wdzięcznie na prospekcie organowym. W trudnym pandemicznym czasie, ale też już czując nadchodzący czas Bożego Narodzenia, uformowały się nowe zastępy anielskie…

– Te sprzęty są szczególnie cenne, przetrwały z pierwszego wyposażenia kościoła – mówi Ryszard Wójtowicz o ławkach, na których widnieje data 1659, czyli zaledwie trzy lata po tym, jak odprawiono pierwsze nabożeństwa w Kościele Pokoju. Ławki, które stoją w kilku miejscach, wyszły spod ręki jeleniogórskiego mistrza Pankratiusa Wernera.

– Sola scriptura, sola gratia, sola fide, solus Christus, podstawowe zasady naszej wiary od ponad pięciuset lat są stałymi drogowskazami dla ewangelików, nie tracą na aktualności – mówi ks. bp Waldemar Pytel, który zaprasza w sobotę 31 października na uroczyste nabożeństwo upamiętniające początek reformacji.

Dziękczynne Święto Plonów, które 4 października obchodziliśmy w Kościele Pokoju, przypomina opisany w Ewangelii św. Marka cud rozmnożenia.

Świdnicki Kościół Pokoju z roku na rok odzyskuje dawny blask i barwy dzięki wieloletniej renowacji. Nie tylko konserwatorzy mają przywilej przywracania mu zapomnianych barw – zapraszamy dorosłych i dzieci do zabawy we własnoręczne kolorowanie rysunków związanych z naszym kościołem.

Nasza parafia włączyła się w Światowy Strajk Klimatyczny zaplanowany na 25 września – tego dnia dzwony na placu Pokoju wybiły za pięć dwunasta. Ta symboliczna godzina przypomina, jak niewiele czasu zostało nam, aby bardziej zdecydowanie zaangażować się w ochronę klimatu i wymóc na decydentach konkretne decyzje.