Po pożarze, który w połowie kwietnia zniszczył katedrę Notre Dame w Paryżu, biskup Patrick Chauvet zasugerował, że na czas jej odbudowy powinna powstać tymczasowa drewniana katedra.
Prezydent Francji zapowiedział, że w ciągu pięciu lat cała konstrukcja zostanie odbudowana. Warto przypomnieć, że na czas budowy Kościoła Pokoju również istniała tymczasowa budowla, także przez pięć lat.
Po postanowieniach Pokoju Westfalskiego cesarz w 1652 r. przywrócił prawo do swobody wyznania luterańskiego i wydał zgodę na wskazanie lokalizacji kościoła i cmentarza, na tzw. Przedmieściu Piotrowym, poza murami miasta. Na czas pozyskania środków na budowę świątyni, postawiono tymczasowy skromny kościółek zwany Interimskirche lub Gotteshüuttlein, przykryty dwuspadowym dachem. Usytuowano go tak, aby nie utrudniał prac budowlanych, gdyż nową konstrukcję wznoszono wokół istniejącej. Ludwig Worthmann pisze w „Die Friedenskirche zur Heiligen Dreifaltigkeit vor Schweidnitz“ z 1929 r.:
„Bardzo skromne środki, jakimi dysponowali mieszczanie zubożali podczas zawieruchy wojennej, nie pozwoliły na natychmiastowe rozpoczęcie budowy. W związku z tym najpierw odprawiano nabożeństwa na przyznanym placu budowlanym pod gołym niebem, a kiedy rada tego zabroniła, w dniach od 29 listopada do 23 grudnia zbudowano tymczasowy kościółek na skrzyżowaniu naw, a więc w miejscu przecięcia się nawy głównej z nawą poprzeczną obecnego kościoła. Miał on 27 metrów długości i 14 metrów szerokości.”
Według Worthmanna we wnętrzu znajdował się ołtarz, ambona i instrumenty muzyczne.
To w Bożej Chatce w Boże Narodzenie 1653 r. pastor prymariusz Mätthaus Hoffmann wygłosił pierwsze kazanie w nowej parafii ewangelickiej. Niewielki obiekt spełniał swoją rolę przez pięć pionierskich lat. W tym czasie ewangelicy zbierali fundusze, aby móc zrealizować projekt Albrechta von Säbischa, który zaproponował trójnawową bazylikę o powierzchni ponad tysiąca mkw., na planie zbliżonym do krzyża greckiego. Projekt wykonali cieśle Andreas Kämpner i Kaspar König, zgodnie z cesarskim nakazem wznosząc budynek z nietrwałych materiałów, w konstrukcji ryglowej. Postawili go wokół Bożej Chatki, którą wyburzono 23 czerwca 1657 r. Dzień później w Kościele Pokoju odprawiono pierwsze nabożeństwo.