Data widniejąca na głównych drzwiach Kościoła Pokoju to kamień milowy w historii naszej świątyni i wspólnoty. 23 września 1652 r. w świdnickim ratuszu starosta księstwa świdnickiego Otto von Nostitz odczytał przedstawicielom władz miejskich i ewangelikom edykt króla Czech Ferdynanda IV Habsburga zatwierdzający postanowienia traktatu westfalskiego i powołujący nową parafię, która miała obejmować całe księstwo świdnickie. Edykt obwarowany warunkami, iż „kościół, plebania i dom dzwonnika wzniesione miały być jedynie z drewna i gliny”.

Wybierając teren pod budowę świątyni na przedmieściach Świdnicy brano pod uwagę dwa miejsca: plac Garncarski przed bramą Kraszowicką i spalone zabudowania na Przedmieściu Piotrowym. Ostatecznie zdecydowano się na drugi teren. Tego dnia wymierzono plac przyznany ewangelikom – kwadrat o bokach długości 200 kroków, na którym miały stanąć kościół i domy mieszkalne dla duchownych i służby kościelnej oraz miał zostać założony cmentarz. Odmierzono również plac pod sam kościół, 100 na 50 kroków, a w miejscu gdzie miał być ołtarz, starosta wbił pal. Ustanowił również nową radę parafialną – nasza parafia istnieje nieprzerwanie od 1652 roku.

Zgromadzeni ewangelicy zaintonowali dziękczynną pieśń: „Na wysokościach Bogu cześć!” („Allein Gott in der Höh´ sei Ehr!“), a już dzień później na placu wyznaczonym pod budowę zaczęli gromadzić się na modlitwach; zaczęto tam również publicznie odczytywać Biblię. Jeszcze w tym samym miesiącu w miejscu, gdzie zbierali się wierni, rozpoczęto zbiórkę na budowę świątyni: pierwszego dnia zebrano 7 talarów, 33 grosze i 10,5 halerza. Dwa miesiące później postawiono kościół tymczasowy, a pięć lat później powstał właściwy Kościół Pokoju.

Nawiązując do pamiętnego września 1652, od którego zaczęła się historia placu Pokoju, zapraszamy na jubileuszowe uroczystości we wrześniu 2022. Cały tydzień 4-11.09 wypełnią koncerty, wernisaże, spektakl, spotkanie autorskie, uroczyste nabożeństwo, spacery realne i wirtualne. Szczegóły już wkrótce!