Pod koniec marca zostaną zamontowane największe drzwi we wnętrzu Kościoła Pokoju. Konserwatorzy kończą prace nad XVII-wiecznymi wahadłowymi drzwiami z dębiny, które oddzielały Halę Zmarłych od Hali Pamięci. Wraz z ościeżnicą mierzą 3,4 m wysokości i 3,10 m szerokości.
Odwrocie jest proste, bez dekoracji, natomiast lico bardzo ozdobne, z bogato dekorowaną ościeżnicą. Dwa zdobione skrzydła przedziela pilaster, a tympanon wypełnia manierystyczny ornament małżowinowo-chrząstkowy. Pod aż czterema warstwami przemalowań udało się odkryć pierwotny napis.
Inskrypcja pochodzi z Księgi Rodzaju (Genesis), rozdział XXVIII, wers od 10 do 22, która opisuje sen Jakuba w Betelu. Chodzi o wers 16, który brzmi w języku polskim (tłumaczenie za: Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa 1989): „Zaprawdę, Pan jest na tym miejscu [a ja nie wiedziałem]”. W języku niemieckim (w podziale na części fryzu ościeżnicy): „1. Gewißlich, 2. ist der HERR 3. an diesem 4. Ort. Gen. XXVIII. v. 16“.
Scena ukazuje sen biblijnego Jakuba, który ujrzał drabinę prowadzącą do nieba. Ważniejsze jednak jest to, iż Jakub dostrzegł we śnie dom Boży i bramę do nieba, co z pewnością jest nawiązaniem do sceny malarskiej umieszczonej w pobliżu, pod chórem muzycznym. Jakub stwierdza w dalszej części tego fragmentu Księgi Rodzaju: „O, jakimże lękiem napawa to miejsce! Nic tu innego, tylko dom Boży i brama do nieba”.
– W rozumieniu ogólnym jest to zapewne nawiązanie do Kościoła Pokoju jako świątyni, czyli „domu Pana”. Zważywszy jednak na fakt, iż od XVII wieku zmarłych wyprowadzano właśnie z Hali Zmarłych na cmentarz przez tę zachodnią bramę, jest to odniesienie eschatologiczne, nawiązujące do domu Pana i mieszkań, które Pan Bóg przygotował nam w niebie. Cmentarz od wieków był dla ludzi „miejscem, które napawało lękiem” – mówi Ryszard Wójtowicz.
Drzwi zostały przebudowane w 1922 r., kiedy z Hali Zmarłych wyodrębniono Halę Pamięci poświęconą ofiarom I wojny światowej. Podczas tej przebudowy m.in. zmieniono zawiasy. Te wspaniałe drzwi stanowią zamknięcie zachodniej części głównej przestrzeni kościoła, natomiast od strony wschodniej pomiędzy Halą Ołtarzową i Halą Chrztów znajduje się wejście zamykane drzwiami pochodzącymi z tego samego okresu, o zbliżonej dekoracji i wykonane także z dębiny. Drzwi po stronie wschodniej są jednak znacznie mniejsze.
Do czasu rozpoczęcia bieżących prac elementy drzwi znajdowały się w jednej ze wielu stert desek pozostawionych we wnętrzu po zakończeniu prac w latach 90. Po ich odszukaniu zostały oczyszczone i wyreperowane. Skompletowano i uzupełniono wszelkie brakujące detale dekoracji oraz uruchomiono zawiasy. Po zakończeniu konserwacji zostaną zamontowane odwrotnie niż kiedyś: będą zwrócone dekoracyjną częścią do wnętrza budynku. Montaż drzwi to ostatni etap prac w Hali Pamięci, w której m.in. wymieniono posadzkę, naprawiono ściany, stropy i oszklenia oraz zamontowano pamiątkowe tablice.