17 lutego 1737 roku na cmentarzu przy Kościele Pokoju został pochowany Benjamin Schmolcke, najbardziej znany spośród pastorów świdnickiej świątyni. Zasłynął jako autor wierszy, modlitw i ponad tysiąca pieśni, religijnych i domowych, które ukazały się drukiem w formie 16 zbiorów i śpiewane są do dzisiaj.

Wiele z nich trafiło do luterańskich śpiewników Niemiec, a niektóre z nich przetłumaczono na język szwedzki, fiński, duński i polski. Dzięki badaniom niestrudzonego muzykologa dr Stephana Aderholda od niedawna wiemy, że Schmolcke jest także autorem 258 kantat.

Urodził się w 1672 roku w Chróstniku koło Lubina, w rodzinie pastora. Studiował w Lipsku, skąd powrócił do rodzinnej miejscowości, aby zastąpić na ambonie chorego ojca. Doskonały mówca i kaznodzieja od swych współczesnych otrzymał przydomek „śląskiego Chryzostoma Złotoustego”.

Przy świdnickim Kościele Pokoju przechodził kolejne szczeble kariery, od diakona, poprzez archidiakona, seniora i pastora primariusa (1714). Zmarł po długiej chorobie, do końca starając się wypełniać obowiązki – nawet sparaliżowany kazał się nosić w lektyce do kościoła, gdzie błogosławił parafian.