• Ołtarz od garncarza

    Rada Miejska w Świdnicy po 76 latach przywróciła nazwę Zaułek Garncarzy na drodze wiodącej na plac Pokoju. Niewielka uliczka biegnie od budynku przy ul. Kościelnej 13 do Bramy Garncarzy w murze otaczającym plac, między dawną szkołą ewangelicką a dzwonnicą.

  • Tak niewiele potrzeba

    Mariola Szaciło-Mackiewicz, polonistka z II LO w Świdnicy, która od lat współpracuje z parafią ewangelicko-augsburską i promuje plac Pokoju, została uhonorowana przez Radę Miejską tytułem „Zasłużona dla Miasta Świdnicy”.

  • Poznaj Polskę – zachęcamy szkoły

    Kościół Pokoju znalazł się na ministerialnej liście 610 obiektów edukacyjnych wytypowanych do zwiedzania dla szkół. Akcja „Poznaj Polskę” ma wspomóc nauczycieli i uatrakcyjnić lekcje.

  • Historya piernikiem pisana

    Legenda o piernikach, darze świdniczan dla króla Szwecji za pomoc w powstaniu Kościoła Pokoju, stała się kanwą spektaklu teatralnego.

  • Wizyta ambasadora Niemiec

    „Bardzo serdecznie dziękuję za wspaniałe oprowadzenie, w szczególności za porywający koncert organowy Bacha (mojego ulubionego kompozytora). Wraz z małżonką jesteśmy pod ogromnym wrażeniem architektury, historii i renowacji Kościoła Pokoju – to absolutny klejnot.

  • Gruzini polifonicznie

    Adżarski Państwowy Zespół Wokalny „Batumi” zaśpiewa gruzińskie pieśni w Kościele Pokoju w niedzielę 3 października.

  • Nuty z sufitu

    „Symfoniczne Organy Schlaga” to cykl koncertów, który eksponuje możliwości dużych organów Kościoła Pokoju. Instrument, który powstał w znanej świdnickiej firmie Schlag&Söhne, to największe w regionie organy piszczałkowe o wielkich możliwościach; naśladują rozbudowaną orkiestrę.

  • Blechacz zagrał Mozarta

    Obchody 20-lecia wpisu Kościoła Pokoju na Listę UNESCO uświetnił koncertem Rafał Blechacz – pianista, którego łatwiej usłyszeć w Japonii czy Stanach Zjednoczonych niż w Polsce.

  • Naukowcy i Aniołowie

    – Doskonale pamiętam dzień, gdy ogłoszono wpis na listę UNESCO. Zgromadziliśmy się przed kościołem; było zimno, deszczowo, ale nas rozgrzewała atmosfera tego wydarzenia. 20 lat, jakie od niego upłynęły, to czas intensywnego przeobrażenia: było szaro, a dziś cieszymy się barwnym odnowionym wnętrzem.

  • UNESCO – 20 lat później

    „Wyjątkowe świadectwo tradycji budownictwa szkieletowego doprowadzonego do granic możliwości technicznych”. „Wyjątkowy przykład współżycia sztuki barokowej i teologii luterańskiej”. „Dzieło sztuki formą i treścią ściśle związane z sytuacją polityczną licznej i dynamicznej grupy ewangelików, ledwie tolerowanej przez władze”.